Trefwoord: Voldragen. Een voldragen probleem

Voldragen, een voldragen probleem

Voldragen verwijst uiteraard naar een voldragen zwangerschap. Bij de mens duurt een volledige zwangerschap negen maanden; de natuur kent zijn eigen ritme en zijn eigen wetten.

Daar verwijst voldragen naar, maar het gaat het hier niet over zwangerschap.
Het gaat hier over een probleem van psyschiche aard, wat dit probleem dan ook moge zijn. Het kan zich slecht voelen zijn, een inzicht hebben dat we iets moeten veranderen, zichzelf te weinig rust gunnen of weet ik veel. We worstelen de ganse dag door met problemen (1).
Wanneer een probleem "voldragen" is, dan is daar de oplossing en meteen ook de bevrijding.

Meestal hebben we niet het geduld om te wachten. We schuiven het probleem van ons af: van de baan, weg ermee! In de meeste gevallen kan dit wel. Is daar iets mis mee? Het is een gemiste kans (2). Wanneer we er wel mee door gaan tot er een oplossing komt, dan is het van de baan. Breken we het proces vroegtijdig af, dan zijn we er van af, tijdelijk toch, maar vroeg of laat komt het terug. Het zit er gewoon nog. Dit lost niets op.

Wat is er mis met een probleem hebben? Waarom mag dit niet? We hebben inderdaad geleerd dat problemen er niet mogen zijn, ze dienen zo snel mogelijk - liefst meteen - opgelost te worden. Even op ingaan. Waarom mag een probleem er niet zijn?
Dit gaat behoorlijk diep. Naar mijn mening heeft het te maken met onze visie op wat belangrijk is en wat niet. Hier is een vrij groot verschil merkbaar tussen het Westen en het Oosten. In het Westen staat het denken centraal. Het denken is rechtlijnig. Het bijhorende symbool is de pijl. We focussen ons op ons doel, het einddoel, al de rest is onbelangrijk. In Oosten is alles veel meer cyclisch. Het bijhorende symbool is de cirkel. Een cirkel kent geen einde. Het is dan ook volslagen zinloos om op een einddoel te focussen.
Een voorbeeld van het onderscheid tussen beide visies is onze houding tegenover de dood. In het Westen is het na de dood afgelopen. Groot, ondraaglijk, probleem. In het Oosten is er reïncarnatie, na de huidige cyclus begint een nieuwe. Dood? Een overgang tussen twee levensfasen.
Het Westen gaat vooruit, vooruit, vooruit. Vooruit naar het einddoel. Voor het denken is het onderweg zijn ongewenst. In het Oosten leeft men veel meer van uit de buik en van uit het hart. Hier hoort onder andere zich goed voelen onderweg bij. De weg zelf is belangrijk. Eindddoel? Er is geen einde, na de huidige cyclus begint een nieuwe.
Dit alles heeft tot gevolg dat

We staan er ook te weinig bij stil dat een probleem oplossen een proces is.